Przyłącze to stosunkowo krótki odcinek linii, łączący sieć rozdzielczą niskiego napięcia z instalacją domową. Końcowym elementem przyłącza jest złącze, czyli skrzynka z bezpiecznikami i ewentualnie innym osprzętem zabezpieczającym. Zwykle wewnątrz skrzynki umieszcza się także licznik energii elektrycznej. Elementy umieszczone w złączu są zaplombowane i wraz z przyłączem stanowią własność operatora sieci elektroenergetycznej. On też jest odpowiedzialny za ich sprawne działanie. Nasza jest dopiero część instalacji znajdująca się za licznikiem. Kolejnym po złączu elementem przyłącza jest rozdzielnica, czyli tablica rozdzielcza, do której przyłączone są obwody zasilające wszystkie odbiorniki prądu.
Przyłączenie działki do sieci energetycznej wiąże się z licznymi formalnościami. Może potrwać nawet kilka miesięcy. Na początku trzeba wystąpić do firmy zarządzającej siecią energetyczną z wnioskiem o wydanie technicznych warunków przyłączenia
Napowietrzne czy kablowe?
Sieć elektroenergetyczna może być napowietrzna – przewody są wówczas zawieszone na słupach, lub kablowa – przewody (zwane wówczas kablami) są zakopane w ziemi.
Jeśli linia jest:
Choć linie napowietrzne wciąż dominują na obszarach pozamiejskich, to nawet tam w ostatnich latach coraz częściej wykonuje się przyłącza kablowe. O rodzaju przyłącza ostatecznie decyduje firma będąca operatorem sieci. Wykonanie linii napowietrznych jest tańsze, jednak są one bardziej narażone na uszkodzenia (burze, wichury, śnieg). Ponadto nieco kłopotów może przysporzyć wymóg zachowania minimalnych odległości pomiędzy przewodami przyłącza a otworami okiennymi, balkonem czy kominem. Z tych względów, jeśli mamy możliwość wyboru, lepiej zdecydować się na przyłącze kablowe.
WLZ to linia elektryczna, która znajduje się między przyłączem a główną rozdzielnicą w danym obiekcie. Jej podstawowym zadaniem jest przesył energii elektrycznej. WLZ stanowią połączenie odbiorczej instalacji ze złączem w sposób bezpośredni albo za pomocą rozdzielnicy głównej.
W praktyce najczęściej WLZ jest to linia kablowa, której parametry zależą od takich czynników jak np.: odległość przyłącza od rozdzielnicy, wielkość zamówionej mocy przesyłowej, wartość zabezpieczenia przedlicznikowego, sposób prowadzenia linii.
Dobrą praktyką ze względu na możliwe uszkodzenia kabla w ziemi jest ułożenie go w rurze osłonowej typu AROT
Po uzyskaniu warunków przyłaczenia od zakładu energetycznego, po stronie inwestora jest doprowadzenie kabla zasilającego (WLZ) między skrzynką elektryczną, a rozdzielnicą wewnątrz budynku. Trasę kabla w wykopie należy oznaczyć taśmą ostrzegawczą, a przed zasypaniem należy zrobić pomiar rezystancji izolacji.
Następnie elektryk przygotowuje dokumenty o zakończeniu budowy i możliwosci podania napięcia, które niezbędne są inwestorowi do przedłożenia w zakłądzie energetycznym